وقتی گفته می شود به «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» پناه ببرید مقصود آن است اگر انسان در دل خود معتقد شد که با خدا و در راه خدا است، خدا برای کمک به او کافی خواهد بود.

فاضل لنکرانی گفت: در ماه رمضان باید حبّ دنیا را از دل خارج کنیم، ادب ضیافت همین است که انسان در مهمانی خدا فقط به یاد خدا باشد، فقط یاد صاحب این ماه و صاحب خودمان باشیم.