وقتی گفته می شود به «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» پناه ببرید مقصود آن است اگر انسان در دل خود معتقد شد که با خدا و در راه خدا است، خدا برای کمک به او کافی خواهد بود.
وقتی گفته می شود به «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» پناه ببرید مقصود آن است اگر انسان در دل خود معتقد شد که با خدا و در راه خدا است، خدا برای کمک به او کافی خواهد بود.