نمایش «مخاطب» آشکارا «ایده»محور است، نه بر خط روایی آن چندان تمرکز شده است و نه بر شخصیتپردازی. تو گویی کارگردان عامدانه این تعاریف را از اجرا بیرون گذاشته تا به مخاطب و جایگاه آن بپردازد و نظرگاه انتقادی او را نسبت به موضوع و مفهوم «خشونت» تقویت کند.