صادقی نقاش پرکاری بود و در طول فعالیت حرفهایاش راههای گوناگونی را آزمود. گرفتار سبک نشد، اما همواره زبان شخصی خودش را دنبال کرد، تجربه گرا بود و از عینیت تا انتزاع را درنوردید. با این همه هیچ وقت گرفتار بازار نشد و همواره به قلب، وجدان، دین و اجتماعش وفادار ماند.