به گزارش تهران۲۴، یکی از مطالباتی که از بدو تشکیل دولت سیزدهم از سوی مردم مطرح میشد تغییر بدنه مدیریت اجرایی کشور بود که برخی مشکلات کشور به سبب اهمال کاری و قصور مدیریتی آنان بوجود آمده است. موضوع مهم در این حوزه نگرشی است که وجود دارد. پیشتر کشور دچار یک مدیریت کرخت و بی حوصله بود که به مدیریت اتاقی معروف بود. اما حالا رئیس جمهور حضور و ارتباط مستقیمی با مردم دارد. به طور مثال اخیرا سید ابراهیم رئیسی در یک حرکتی بسیار قابل توجه با مترو سفر استانی خود به البرز را انجام داد و با مردمی که مسافران مترو بودند خوش و بش کرد و احوال و حال و روز آنان را جویا شد. درحالی که رئیس جمهور دولت قبل عنوان میکرد که از داخل ماشین چهرههای مردم را می بیند و آنان را با همه مشکلات بشاش و شاداب توصیف می کرد!
حالا با این مدیریتی که رئیس جمهور آن به طور جهادی در میدان حضور دارد قطعا با برخی از مدیران دولت قبلی که ۸ سال بر مسند بودند و به طور کاملا هماهنگی با رئیس جمهور پیشین مدیریت اتاقی را انشاء می کردند نمی توان انتظار داشت که اهداف دولت سیزدهم را محقق شود. حال مردم نیز به واقع بعد از اینکه ماه عسل دولت سیزدهم طی شده است و وارد سال کاملی که دولت قرار است سیاست های خود را اجرا کنند شده اند، انتظارات به حق و مطالبات جدی دارند. دولت باید بدنه قوی داشته باشد تا بتواند وعده هایی که داده به خوبی پوشش دهد و به مطالبات مردم پاسخ در خور توجهی داده شود.
در این خصوص هر فردی که نتواند همراه با قطار جهادی دولت حرکت کند باید از آن پیاده شده و نیروهای کارآمد و باانگیزه و توانمند در این عرصه سوار قطار دولتی که روی ریل انقلاب در حرکت است، شوند.
این موضوع البته تا جایی از سوی دولت درحال اجراست اما هنوز خصوصا افکار عمومی و فعالان سیاسی و رسانهای اخباری ازمدیرانی منتشر می کنند که حالا قبای جهادی بر تن کرده اند و رنگ رخساره تغییر داده اند اما هنوز همان افراد گذشته هستند که ناکارآمدی آنان و اهمال کاری مدیریتیشان در گذشته معرف حضور بوده است.
جالب اینجاست که حالا که در برخی از موارد دیده می شود که این مدیریت ها به میل مردم تغییر می کند برخی از افرادی که خود نماد و بانیان وضعیت موجود هستند از این تغییرات گلایه می کنند.
«غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی»، نماینده سابق مجلس یکی از این افراد است که کابینه رئیسی را به بیسواد و کمتجربه بودن متهم کرده است.
ایمنآبادی، نماینده ادوار مجلس در مورد تغییراتی که در دولت بوجود آمده بیان می کند: «گویا قرار است در دولت سید ابراهیم رئیسی یک نسلکشی مدیریتی رخ دهد. گفته میشود در فاز اول قرار است ۴ هزار مدیر جابهجا یا عزل کنند و مسوولیتهایشان را از آنها بگیرند. این ۴هزار نفر کسانی هستند که جمهوری اسلامی بر روی آنها سرمایهگذاری کرده و در واقع مجری دستورات هستند. افرادجایگزین از وزرا تا مدیران کل اغلب فاقد هر گونه تجربه، سواد و … هستند. مردم هم اذعان دارند که تیم آقای رئیسی بیسواد و کم تجربه و ناکارآمدی است.»
هنوز بسیاری یادشان نرفته که کشور از کسانی که رئیس جمهور دولت قبلی از آنان به عنوان برند و ژنرال در کابینه خود یا میکرد و نمایندگانی چون ایمن آبادی از آنها طرفداری می کردند، به جهت سیاست های غلط مدیریتی جه ضربههای خورد. پرونده کرسنت و موضوع لغو و دوباره احیای کارت سوخت که با هزینه های امنیتی و مالی فراوانی برای کشور همراه بود از جمله کارنامه یکی از همین ژنرالهای دولت گذشته و افرادی است که ایمن آبادی مدعی است که از جمله سرمایه های نظام هستند.
جالب اینجاست که همین حرف ها و ادبیات را کسانی چون «محمد باقر نوبخت» رئیس سازمان برنامه و بودجه دولتهای یازدهم و دوازدهم درباره یکی از مدیرانی که فیش نجومی عجیب و غریبی تا حق اوقات فراغت برای فرزندانش داشت مطرح می کرد و وی را سرمایه نظام می خواند.
جالبتر این که بانیان وضعیت موجود که به قول کارشناسان، حوزههای مدیریتی را مین گذاری کردهاند و مشکلاتی را در گذشته و در آینده برای کشور بوجود آوره اند مدعی شده اند! شاید این افراد فکر می کند قصور مدیریتی آنان شامل گذشت زمان شده است و مردم این موارد را از یاد بردهاند! اینکه بانیان وضعیت موجود صدایشان از این تغییرات در آمده است نشان می دهد که دولت در حوزه مثبتی قدم گذاشته است.
آنچه در این راستا مهم است موضوع بررسی عملکرد مدیرانی است که با اهمال کاری مشکلات اقتصادی و معیشتی را برای مردم بوجود آورده و یا این موارد را حاد تر کردهاند. در این باب موضوع قصور مدیریتی در خصوص افرادی همچون عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی دو دولت روحانی بارها مطرح شده است. امروز «رستم قاسمی» وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم مطرح می کند که کشور بیش از ۴ میلیون واحد مسکونی نیاز دارد و جوانان برای رفتن به خانه بخت با مشکلات مهمی خصوصا در حوزه مسکن مواجه هستند.
این درحالی است که نه تنها آخوندی ترمز خانه سازی را کشید بلکه پروژههایی مانند مسکن مهر را نیز تعطیل کرد. در این حیطه کار به جایی رسید که مسکن مهر به دست دلالان افتاد. جالب است که آخوند پس از استعفای اجباری عنوان کرد که افتخار می کند که حتی یک واحد مسکن مهر را نیز افتتاح نکرده است.
از سوی دیگر در حوزه مدیریتی باید نگاهی به اتفاقاتی که در وزارت نفت دولت روحانی و دولت رئیسی افتاد بیندازیم. در این حیطه درحالی که دولت روحانی با وعده برجام و فروش نفت مردم را چشم انتظار گذاشت اما رفته رفته وزارت نفتی که به گفته رئیس جمهور دولت قبل عنوان می کرد یک ژنرال آنرا اداره می کند در فروش نفت فشل شد اما حالا با تلاش های صورت گرفته عنوان می شود که فروش نفت در دولت سیزدهم بهبود یافته است و پروژه های مختلف پالایشگاهی در دستور کار قرار گرفته است. این درحالی است که در پرونده کاری افرادی چون بیژن نامدار زنگنه مسائلی همچون کرسنت موجود است. با این حال امروز مردم طعم تلخ اهمال کاری گذشته را می چشند و مدیران دولت جدید نیز باید طوری کار کنند که قصور گذشته را جبران کنند که این مسئله بسیار مشکلی است.
اما حالا همین افراد و نمایندگانی که آنها را روی کار آورده اند خود را در جایگاه منتقد و دلسوز مردم می نشانند در حالی که در دولت گذشته جزو ساکتان بودند و در روی کار آمدن افراد ناکارآمد سهم بسزایی داشتند.
به هر جهت آنچه امروز در کشور مشاهده می شود روند مثبت و امیدوار کننده ای است که در حوزه مدیریتی در حال شکل گیری است. البته دولت سیزدهم برای ترمیم بدنه مدیریتی خود باید اقداماتی انجام دهد و در این زمینه باید توانمندی افراد مورد بررسی قرار بگیرد. هستند مدیرانی که شاید در دولت گذشته هم در سطوح مختلف کار کردهاند و حالا نیز تجربه کاری آنان به درد کشور می خورد اما کسانی که روحیه جهادی ندارند و مردم مناطق مختلف کشور از مدیریت آنان به سطوح آمده اند نباید در صدر امور باشند و باید تغییرات بهینه ای در کشور رخ دهد تا مردم بیشتر امیدوار شوند و همین امیدواری باعث می شود که با سیاست های دولت همیاری و همکاری بیشتری کنند و نتیجه آن به نفع کشور و مردم باشد
انتهای پیام/
https://tehran-24.ir/?p=116379