به گزارش تهران۲۴، محمد ایمانی در کانال شخصی خود نوشت: دولت آقای رئیسی، شهریور سال گذشته وقتی روی کار آمد، از صفر شروع نکرد. بلکه کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیاردی و بدهی ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومانی را به ارث برده بود.

صادرات نفت در حدود ۵۰۰- ۶۰۰ هزار بشکه بود. دولت دوازدهم، تمام ارز اختصاص یافته برای واردات کالاهای اساسی در طول سال را ظرف همان چهار پنج ماه اول سال (پایانی دولت) پیش خور کرده بود.

همزمان، موعد باز پرداخت بیش از ۵۴هزار میلیارد تومان بدهی (سود اوراق) رسیده بود و باید ظرف چند ماه تا پایان سال پرداخت می شد: ماهانه حدود هزار ۱۰ هزار میلیارد ، تا پایان چهار سال، حدود ۵۰۰ هزار میلیارد تومان.

به اینها علاوه کنید، نقدینگی تقریبا ۹ برابر شده که از مرز ۴۰۰۰ هزار میلیارد تومان عبور کرد و همچنان به عنوان موتور تورم عمل می کند. تورم پایان دوره دولت روحانی، دومین رکورد بالا پس از رکورد دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی است.

اداره دولت با چنان میراثی، بسیار دشوار است اما دولت جدید موفق شد ضمن عبور از گردنه دشوار کسری مذکور، بخشی از بدهی ها را تسویه کند و ضمنا ، کمتر سراغ استقراض برود.

گسترش دیپلماسی اقتصادی و افزایش چشمگیر صادرات نفتی و غیر نفتی در این دوره موجب شد حجم تجارت خارجی غیر نفتی در سال ۱۴۰۰ به میزان ۱۰۱ میلیارد دلار، به آمار سال ۹۶ که اوج اجرای برجام بود، نزدیک شود.

این البته به معنای حل همه مشکلات اقتصادی و به ویژه رکود تورمی موجود (با همه عوارض و خسارات آن) نیست، همچنان که برخی مدیریت ها ذیل دولت، ضعیف و ناموفق عمل کرده اند. اما برآیند کلی نشان می دهد که مدیریت دولت، به ریل درست در دیپلماسی اقتصادی برگشته و تا حدود زیادی توانسته بر فشار تحریم ها که قرار بود ایران را فلج کند، چیره شود.

این روند در کنار بهبود برخی شاخص ها موجب شده مراکز اقتصادی جهانی، برای سال جاری رشد بهتری را در مقایسه با سال قبل پیش بینی کنند.

برخی حامیان دولت سابق و بانیان برجام، بهتر از هر کسی می‌دانند که با بی عملی و فرصت سوزی، و تعلیق و انتظار، و اعتماد نا به جا به غرب عهد نشناس، چه بلایی به سر زیرساخت‌های اقتصاد کشور آورده‌اند و آباد کردن آن خرابی‌ها، چقدر زحمت می‌برد و زمان لازم دارد؛

با این وجود، واقعیات را تحریف می کنند تا هم سوء مدیریت خود و هم موفقیت‌های ۸ ماهه دولت جدید را بپوشانند. البته برخی رسانه ها و سیاسیون فراتر از این دو اقدام، گویا ماموریت هم دارند که عصا زیر بغل آمریکای محکوم و منفعل در مذاکرات بگذارند.

انتهای پیام/