تهران۲۴ ـ علیرضا سپهوند: جایزه نخل طلای جشنواره بینالمللی کن که زمانی یکی از بهترین و معتبرترین جوایز سینمایی جهان محسوب میشد حالا در بخش بهترین بازیگر زن به کسی اهدا شد که مخالفان و موافقان کن را از این سیاسیکاری مطلق شوکه کرد. جشنوارهای که با حضور و سخنرانی زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین جنگ زده آغاز شد، انتقاد شدید «ژان لوک گدار» بنیانگذار موج نوی سینمای فرانسه – که سخن او در بین سینماگران جهان فصل الخطاب محسوب میشود- را به دنبال داشت.
و علاوه بر نقد سینماگر کهنهکار و نامدار جهان و مهر تایید او بر سیاسیکاری جشنواره کن به یک باره زهرا امیرابراهیمی بازیگری بدون رزومهای شاخص در دنیای بازیگری – در میان آن همه هنرپیشه درجه یک جهان که هر کدام تب وتاب بردن نخل طلای بازیگری جشنواره کن را داشتند- در شرایطی به غایت ناباورانه -احتمالا حتی برای خود بازیگر مذکور- بالاترین جایزه بازیگری اروپا و یکی از بالاترین جوایز سینمایی جهان -که زمانی از اسکار هم ارزشمندتر بود- را دریافت میکند تا اعتبار این جایزه از امروز نزد همگان به شدت کمتر از هر زمان دیگری باشد و کن به روند نزولی خود دامن بزند.
بی شک جشنواره کن بعد از اهدای این جایزه وارد دوران تازهای میشود. دورانی که -همانگونه که گدار هشدار داده بود- در آن، هنر و سینما جای خود را به سیاست و سیاسی کاری ها میدهد.
اگر تمام منتقدین ایرانی و خارجی معروف و غیرمعروف به پیش بینی فقط یک مورد و آن هم دریافت اولین نخل طلای بازیگری کن برای ایران دعوت میشدند، ممکن نبود کسی نام «زهرا امیرابراهیمی» را در میان فهرست پیشبینی خود ذکر کند. در حالی که نمی توان از نام چندین هنرپیشه بانوی ایرانی که هر کدام در رویدادهای داخلی و بینالمللی متعدد، جوایز معتبری کسب کردهاند، به سادگی گذشت. جایزه کن در کمال ناباوری به کسی اعطا شد که همه بر سیاسیکاری این انتخاب شکی ندارند. و مهمترین برآیند اتفاق امشب این است که به محض اعلام این جایزه اعتبار و ارزش کن دچار سقوط آزاد شد و همین باعث شد که میزان کنجکاوی و هیجان برای برندگان دیگر بخشها نیز به کمترین میزان خود برسد.
زهرا امیرابراهیمی بعد از آخرین سریالی که در ایران بازی کرد -که البته از نقشهای اصلی و محوری نبود- بنا به دلایلی از ایران مهاجرت کرد. در برنامه «تماشا» بی بی سی در حد یک مجری درجه سوم مشغول به کار شد. به طور کلی عمده فعالیت وی طی همه این سالها برپایی یک نمایشگاه عکس و مجریگری درجه چندم برای همین برنامه تماشا بوده است. البته او در یکی از کلیپهای محسن نامجو خواننده ناهنجار ومعلومالحال موسیقی -که این روزها به واسطه اتهام آزار جنسی بسیار منزوی و گوشه نشین شده است_ هم به عنوان بازیگر حضور داشته، کلیپی که در آن نامجو از زلفهای بر باد رفته میخواند و… اینها برجستهترین فعالیتهای هنری زهرا امیرابراهیمی طی این سالها بوده است که این سطح فعالیتها به یکباره به دریافت جایزه «بهترین هنرپیشه زن جشنواره بینالمللی کن» منتهی میشود.
امیرابراهیمی به شکل معنا داری به فیلم «عنکبوت مقدس» دعوت میشود، تا عامدانه گذشته تاریک او به معانی سیاسی فیلم گره بخورد و از این طریق بتواند در فستیوال کن که از سکه افتاده و سالهاست به جای هنر و سینما اولویتش را بر سیاست و سیاسی کاری گذاشته است، کسب جایزه کند. چرا که او در این فیلم نقش خبرنگاری را بازی میکند که در مقابل قتلهایی مذهبی میایستد، داستان قاتلی که به شکل زنجیرهای در شبهای مشهد زنان بدکاره را به قتل میرساند. فیلم ساز موضوع را با دروغهای بسیار به هر شکلی که توانسته به مذهب مرتبط کرده است و در این بین گویا تنها خبرنگاری که نقش آن را امیر ابراهیمی بازی میکند برملا کننده حقیقت ماجرا است که البته خود دروغی بزرگ است.
مهمتر از همه اینکه فیلمی که امیر ابراهیمی در آن ایفای نقش میکند دارای گافهایی است که وجود این اشتباهات مهلک حتی ورود این فیلم به جشنواره کن را زیر سوال میبرد و میبایست با دیدن این گافها حتی از همان ابتدا ورود فیلم «عنکبوت مقدس» به جشنواره کن را ملغی میکرد. در یکی از سکانسهای فیلم که در ادامه آن را مشاهده خواهید کرد، مرد بازیگر روبروی زهرا امیرابراهیمی، سه بار آستین پیراهنش باز و بسته نشان داده میشود که در نوع خود به غایت مضحک و حیرتآور است و اینجا ورای تمام انتقادها، نمیتوان برای داورانی که این فیلم را بازبینی کردهاند بجز زد و بند و سیاسیکاری، گزینهای دیگر متصور شد. جدای از این قضیه، بازی زهرا امیرابراهیمی نیز دارای ضعفهای اساسی بوده و وی یک بازی بسیار سطحی و کلیشهای را در سطح آماتور به نمایش میگذارد.
این فیلم با تمام ضعفهایی که دارد از نظر فیلمنامه نیز مشکل دار است و دوم خرداد ماه ابراهیم ایرجزاد کارگردان فیلم «عنکبوت» در یادداشتی اینستاگرامی، به نمایش فیلم سینمایی «عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ واکنش نشان داد.
ایرجزاد در صفحه خود نوشت:
«آقای علی عباسی!
ای کاش بهشون میگفتی که داشتی سعی میکردی با دلار خرج کردن و دور زدن قانون و با یه فیلمنامه بدون صحنههای اصلی (طبق گفته خود شما در همین کنفرانس) پروانه ساخت بگیری و بعدش فیلم خودتو بسازی و از ایران بری و چون ایران زندگی نمیکنی و قصد زندگی هم نداری، برات مهم نبود بعدش چی میشه… .
ای کاش بهشون میگفتی تاریخ ثبت فیلمنامهت ۱۳۹۷/۱۱/۰۳ («شب بلند» نام اول فیلم «عنکبوت مقدس») در بانک فیلمنامه، اختلاف چند ماهه داره با تاریخ ثبت فیلم من ابراهیم ایرجزاد ۱۳۹۷/۰۶/۰۴ («اتاق شرعی» نام اول فیلم «عنکبوت»).
ای کاش بهشون میگفتی توی ایران اولویت برای ساخت فیلم از یک سوژه واقعی با تاریخ ثبت فیلمنامه و تاریخ درخواست پروانه ساخت است.
و شما و رفقات پشت سر من راه افتاده بودین تا من و مسیر قانونی الزامی در حال سپری شدن توسط منو دور بزنین!
ای کاش بهشون میگفتی قانون ایران! قانون پروانه ساخت گرفتن در ایران! قانون ارایه نسخه کامل و صحیح فیلمنامه در ایران است که باعث میشه یه فیلمساز گاهی چند سال برای ساخت فیلمش صبر کنه، ولی این دلیل نمیشه یکی مثل تو با دلار خرج کردن و زرنگبازی بخواد قانون رو دور بزنه و خارج از خط حق و ناحق کنه. بله همکار عزیز شما میخواستی با دلار خرج کردن، خارج از نوبت سوژه رو بسازی و فرار کنی و به ریش من و همه زحمتای من بخندی، اما نتونستی این کارو بکنی، چون من جلوتر اقدام کرده بودم، پس ناچار شدی از ایران بری ترکیه و بعد اردن، چون اینجا هرچقدر بیقانون باشه، اونقدری نیست که بتونی حق فیلمساز داخل ایران رو که با پول بخش خصوصی و بسیار ناچیز فیلم میسازه و قرار نیست از ایران با فیلمش فرار کنه، بخوری!
حتما یادت هست بهت زنگ زدم، گفتم منم زرنگ بازی بلدم، مشهد رفتن و یواشکی این سوژه رو کار کردن، برای من که بچه مشهدم، مثل آب خوردن بود، ولی چون نمیخواستم و نمیخوام از ایران برم، تن دادم به قانون، پس نوبت رو رعایت کن… اما دلارای بیشتری ریختی روی میز بعضیها… .
ای کاش بهشون میگفتی غیرقانونی و از طریق رفقات فیلم منو دیدی و بعد فیلم «عنکبوت مقدس» رو ساختی، از دکوپاژت و طراحی پوسترت تا اسم فیلمت همهجا پاتو روی ردپای من گذاشتی… .
و آخر اینکه در بانک فیلمنامه و در سازمان سینمایی، اسناد موجود است که این آقا اصلا و چطور داشت عمل میکرد و با چه کسانی لابی کرده بود تا قانون رو دور بزنه… و چطور بر علیه من و فیلمم توی اروپا شانتاژ درست کرد و این صندلی که روش نشسته رو دزدید از من، فیلمم و همه عواملم.
پ.ن: داستان خیلی مفصل اما در این مجال نگنجد…»
بر تمام موارد فوق این مورد را هم باید افزود که کارگردان فیلم «عنکبوت مقدس» با دستکاری در شخصیت قاتل سعی در سیاهنمایی و مذهبی نشان دادن وی دارد و او را فردی با عقاید مذهبی معرفی میکند که بنابر پیروی از شریعت و مذهب به قتلهای زنجیرهای اقدام کرده است.
انتهای پیام/
https://tehran-24.ir/?p=118215