به گزارش تهران۲۴، خط ویژه، رصدی است روزانه از لابه‌لای روزنامه‌های داخلی و عملیات رسانه‌ای پایگاه‌های خبری رسانه‌های ضد انقلاب، در این رصد  برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانه‌های داخلی و ضد انقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.

*******

خبرنگاران نیابتی BBC و اینترنشنال همچنان مشغول کارند؟!

روز گذشته سخنگوی قوه قضاییه در نشست خبری در خصوص آخرین وضعیت رسیدگی به پرونده‌های دو خبرنگار بازداشتی روزنامه‌های شرق و هم میهن گفت «این دو نفر به اتهام اجماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام با صدور قرار موقت در زندان هستند. پرونده در شرف تصمیم نهایی است. اگر عناوین اتهامی جدیدی مطرح شود هم قطعاً مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.»

پیش از این نیز در بخشی از بیانیه مشترک وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه آمده بود:« “الف.م”(خبرنگار روزنامه هم میهن” با استفاده از پوشش خبرنگاری با حضور فوری در شهرستان سقز، به تحریک اطرافیان مرحومه، کارگردانی برخی صحنه‌­ها و انعکاس اخبار و تصاویر جهت­‌دار از مراسم تشییع، تدفین و تجمعاتِ شکل­گرفته در آن شهر به ایفای مأموریت پرداخت. این فرد نیز آموزش‌­دیده­ دوره‌­های رژیم مافیایی آمریکا در کشورهای خارجی است؛ ضمن آن­که هر دو نفر نقش منابع اولیه­ خبرسازی برای رسانه‌­های بیگانه را ایفا کرده­اند.»

در ادامه این بیانیه آمده بود:« در این­جا و به ­عنوان نمونه‌ای از کارکرد این مؤسسات و دوره­‌های آموزشی، اشاره‌ایی به اظهارات صریح مدیر مؤسسه اعانه­ ملّی برای دموکراسی می‌­شود که بیانگر کارکرد اصلی و پشت پرده آن‌­ها می­‌باشد. وی می‌­گوید: «کاری که ۲۵ سال قبل سازمان C.I.A به­صورت پنهانی و با جاسوسی انجام می‌­داد، امروز ما از طریق مؤسسات و در بستر آموزش انجام می‌­دهیم.»!

و اما اکنون یکی دیگر از خبرنگاران روزنامه هم میهن- که نسبت فامیلی با خبرنگار بازداشتی این روزنامه دارد- گزارشی میدانی از مقابل سه زندان- که بازداشتی های اخیر در آن حضور دارند- تهیه و منتشر کرده است.

در بخشی از این گزارش تأمل برانگیز که با عنوان «سرگردانی در دو سوی میله ها» منتشرشده، آمده است:« گزارش میدانی هم‌میهن، از محوطه بیرون ۳ زندان تهران بزرگ، قرچک ورامین و اوین در گفت‌وگو با خانواده‌های بازداشتی‌های اخیر و زندانیان تازه آزادشده… از حدود دو ماه پیش، یک‌بار دیگر، بیرون درهای زندان اوین، نزدیک اتاقک نگهبانی، زیر تابلوی بزرگ آبی که روی آن نوشته شده «ندامتگاه اوین» و دم ورودی دادسرای شهید مقدس، ناحیه ۳۳ اوین غوغاست. مردان و زنان زیادی از حدود دو ماه پیش و با بیشتر شدن بازداشتی‌ها، هر روز از هرجا که هستند خودشان را به شمال شهر تهران می‌رسانند تا سراغی از زندانی‌شان بگیرند. پاسخ به همه اما یکی است: «انتظار.» انتظار، فصل مشترک صورت‌های غمگینی است که «زندان» تا پیش از این، جایی دور و دیر و رازی مگو برای‌شان بوده. انتظار، یکی از سخت‌ترین احساسات آدمی است. انتظار، بیرون اتاق‌های زندان، جنسش با دلهره و اضطراب خود زندانی فرق می‌کند. «انتظار بازگشتن یک زندانی، سخت‌ترین تجربه‌ای است که یک انسان می‌تواند داشته باشد.» این را خواهر یک دانشجوی بازداشتی می‌گوید. این انتظار را ما خوب می‌فهمیم. از خبرنگاران هم چند نفری داخل‌اند.»

در ادامه این گزارش آمده است:«روز شنبه، شنبه همین هفته که برای پرسیدن از حال و روز زندانیان و خانواده‌های‌شان به سربالایی اوین رفتیم، پاسخ مسئولان دادسرا که هر از گاهی از ساختمان به اتاقکی با میله‌های آهنی می‌آیند و از آن بالا به دست‌های پر کاغذ و صورت‌های پرسوال پدران و مادران نگران نگاه می‌کنند یک جمله است: “کاری از ما بر نمی‌آید.” زنی سالخورده با بغض می‌پرسد من بعد از ۴۵روز بازداشت پسرم باید چه کنم و باز پاسخ یک جمله است، با سه کلمه تکراری: “انتظار. انتظار. انتظار.” صورت پیر زن با موهای خاکستری و لب‌هایی که بغض، آنها را به پایین خم کرده، یادآور شعری کوتاه است از مایاکوفسکی، شاعر روس که می‌آید و ته ذهن می‌نشیند:”غمگینم؛ چونان پیرزنی که آخرین سربازی که از جنگ برمی‌گردد، پسرش نیست.”»

پیش از این در ستون خط ویژه نوشتیم که رسانه های معاند به دلیل محدودیت در خصوص فعالیت در داخل ایران، روی گزارش های منتشر شده توسط خبرنگاران رسانه های داخلی به صورت ویژه ای حساب باز کرده اند. بیانیه مشترک اخیر وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه نیز این مسئله را تایید کرد.

و اما برخی روزنامه ها از جمله روزنامه هم میهن- به مدیریت کرباسچی- همچنان مشغول انتشار گزارش های جهت دار و تأمل برانگیز هستند. گزارش هایی که باب میل رسانه های معاند از جمله بی بی سی فارسی و اینترنشنال سعودی است.

پروژه مشترک اصلاح طلبان و جریان برانداز با موضوع «موتورسواری زنان»

در هفته های اخیر رسانه هایی از جمله بی بی سی فارسی، اینترنشنال، صدای آمریکا، رادیو فردا، منوتو و…بارها تاکید کرده اند که باید مسائل حول زنان را به صورت سلسله وار و سریالی دنبال کرد و آشوب ها و التهابات را با محوریت مسائل زنان پیش برد و مانع از خاموشی آن شد.

بر همین اساس چند روزی است که رسانه های معاند موضوع موتورسواری زنان را در صدر اخبار خود قرار داده اند. اما نکته تأمل برانگیز اینجاست که برخی رسانه های اصلاح طلب در داخل نیز همین دست فرمان را در پیش گرفته و بر این موضوع متمرکز شده اند.

در همین رابطه بی بی سی فارسی در مطلبی نوشت:«علی اصغر شریفی، رئیس مرکز اطلاع‌رسانی پلیس راهنمایی تهران بزرگ درباره موتورسواری زنان گفته “قانون در این باره سکوت کرده و ما هم سکوت می‌کنیم”.با شروع اعتراضات در ایران، بر اساس تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده زنان بعضا بدون حجاب اجباری در حال راندن موتورسیکلت در سطح شهر دیده می‌شوند.بر اساس قوانین جمهوری اسلامی، صدور گواهینامه موتورسیکلت فقط برای مردان دیده شده است؛ اما صدور آن بر اساس تبصره‌هایی برعهده نیروی انتظامی است.»

اینترنشنال و منوتو نیز همین خط خبری را دنبال کردند. در ادامه، روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «قانون ممنوعیتی برای موتوزسواری زنان قید نکرده» نوشت:«قانون در رابطه با موتورسواری خانم‌ها سکوت کرده و ما هم سکوت می‌کنیم؛ این جمله‌ای است که رئیس مرکز اطلاع‌رسانی پلیس راهور تهران بزرگ در روزهای گذشته اعلام کرده و واکنش‌هایی نیز به همراه داشته است. برخی وکلا و فعالان حقوقی، حتی پیش‌تر هم موضوع سکوت قانون در برابر موتورسواری زنان را امری شایان تأمل می‌دانستند و آن را نشان از اعلام ممنوعیت زنان برای رانندگی با موتور در نظر نداشتند. حتی استفاده از موتورهای بدون پلاک را که معمولا سرعت کمی هم دارند، در دسته‌ دوچرخه‌های برقی در نظر داشتند که منعی برای استفاده‌ آن وجود ندارد.»

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«ما نمی‌توانیم اشخاص را از چیزی که می‌توانند داشته باشند، منع کنیم. اگر این حق می‌تواند وجود داشته باشد، یا باید ممنوع شود یا اگر ممنوع نشده و قانون سکوت کرده، اصل را باید بر برائت بگذاریم. یعنی بگوییم آن حق وجود دارد و هر شخصی می‌تواند از آن استفاده کند… اگر قرار بود رانندگی ممنوع باشد، می‌توانستند پیش‌بینی کنند، اگر قرار بود رانندگی زنان جرم تلقی شود باید مطابق ماده دو مجازات اسلامی برایش مجازات تعیین می‌کردند، آن زمان با یک جرم مواجه بودیم. هدف از ممنوعیت چه چیزی است؟ حقی را که می‌تواند وجود داشته باشد، کنار بگذاریم. باید یک دلیل قانع‌کننده وجود داشته باشد، آن ممنوعیت در قالب قانون در مجلس شورای اسلامی برود، شورای نگهبان آن را تأیید کند، در روزنامه رسمی منتشر شود و بعد به مرحله اجرا برسد. اما اگر در برابر آن سکوت کرده، دال بر این است که موضوع مجاز است و به اصل برائت نظر کنیم و ممنوعیتی وجود نداشته باشد. اگر هم مسائل دیگری وجود دارد، می‌توانند قانون‌گذاری کنند که آن‌هم تشریفات خاص خودش را دارد.»

امتداد- ارگان رسانه ای حزب اتحاد ملت- نیز همین رویه را در پیش گرفت.

پایان پیام/.