به گزارش تهران۲۴، آنچه سران فرانسه و دیگر کشورهای غربی به عنوان دلایل حمایت از توهین اعلام می‌کنند، در یک کلام «آزادی بیان» است. آنها مدعی هستند که به دلیل آزادی بیان باید هرکسی هر چه بخواهد به هر شیوه‌ای ارائه دهد و هیچ چیز و هیچ کس نباید مانع آن شود. این دیدگاه البته تداوم روندی است که در قرون وسطی تحت عنوان دادگاه‌های تفتیش عقاید از سوی کلیسا در همین کشورها رواج داشت. لذا آن‌ها پس از سپری کردن این دوران، ایده آزادی بیان به هر شکل و بدون هیچ خط قرمزی را سرلوحه رفتار خود قرار دادند. واضح است که این مسیر همچون دادگاه تفتیش عقاید، قربانگاه آزادی بیان است و دیگر چیزی به نام «بیان» که تبیین یک دیدگاه است باقی نمی‌گذارد و آنچه بر جای می‌ماند، «توهین» و تحقیر است که نه تنها فضای گفتگو را از بین می‌برد، بلکه تنفر و تضاد را در جامعه دوچندان می‌کند.

نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» همچنانی که در هتک حرمت به باور میلیون‌ها انسان مسبوق به سابقه است، این بار شخصیت معنوی سیاسی رهبری معظم انقلاب را هدف قرار داده تا با سخیف‌ترین شکل ممکن تعریفی وارونه از آزادی بیان ارائه کند.
 

 آنچه سران فرانسه و دیگر کشورهای غربی به عنوان دلایل حمایت از توهین اعلام می‌کنند، در یک کلام «آزادی بیان» است. آنها مدعی هستند که به دلیل آزادی بیان باید هرکسی هر چه بخواهد به هر شیوه‌ای ارائه دهد و هیچ چیز و هیچ کس نباید مانع آن شود

*اهانت به مرجعیت دینی سیاسی کشورمان به دنبال اهانت به رئیس‌جمهور
اخیراً نشریه فرانسوی شارلی ابدو در اقدامی توهین‌آمیز و خارج از نزاکت به انتشار کاریکاتور علیه مرجعیت دینی و سیاسی کشورمان اقدام کرد. چندی پیش نیز این نشریه فرانسوی اقدام به انتشار کاریکاتوری اهانت‌آمیز علیه رئیس‌جمهور کشورمان کرده بود که به احضار کاردار فرانسه به وزارت خارجه در نبود سفیر این کشور در ششم مهر ماه توسط رئیس اداره دوم اروپای غربی منجر شد.

*توهین‌ خارج از نزاکت نشریه‌ فرانسوی بدون پاسخ قاطع نخواهد بود
در پی اهانت اخیر نشریه فرانسوی به مرجعیت، مقدسات و ارزش‌های دینی و ملی، سفیر فرانسه در تهران به وزارت خارجه احضار و یادداشت اعتراض رسمی ایران به وی تسلیم شد. وزیر امور خارجه با بیان اینکه اقدام توهین‌آمیز و خارج از نزاکت نشریه‌ فرانسوی بدون پاسخ قاطع و مؤثر نخواهد بود، تصریح کرد: به دولت فرانسه اجازه نمی‌دهیم پا را از گلیم خود فراتر گذارد.

*سابقه اهانت به ساحت پیامبر اسلام
هفته‌نامه فرانسوی شارلی ابدو یکبار در دی‌ماه ۱۳۹۳ و بار دیگر در سال ۱۳۹۹ در اقدامی غیرانسانی، گستاخانه و توهین‌آمیز، کاریکاتورهای موهن به پیامبر اکرم (ص) را منتشر کرد که سیل خروشان اعتراضات در جهان اسلام علیه این هتاکی را به همراه داشت. 

*به سخره گرفتن باور میلیون‌ها انسان به نام آزادی بیان!
نشریه شارلی ابدو، که چندی پیش با وقاحت به ساحت پیامبر اسلام توهین کرد و قلب میلیون‌ها انسان آزاده را به درد آورد، بار دیگر به بهانه آزادی بیان، باور میلیون‌ها انسان را به سخره و توهین گرفت و حریم انقلاب اسلامی و ملت شریف ایران را هدف کینه ضد اسلامی خود قرار داد.

حوادث و اغتشاشات اخیر بار دیگر نشان داد که معاندین انقلاب از هیچ کاری برای دشمنی و ضربه زدن به ایران عزیز دریغ نکردند. از هجمه‌های شبانه‌روزی رسانه‌ای گرفته تا تحریم‌ها، بیانیه‌ها، محدودیت‌ها و تهدیدهایی که هیچ کدام نتوانست به شکلی محسوس راه به جایی ببرد و بر اقتدار و سربلندی ایران اسلامی تاثیرگذار باشد. 

هفته‌نامه فرانسوی شارلی ابدو یکبار در دی‌ماه ۱۳۹۳ و بار دیگر در سال ۱۳۹۹ در اقدامی غیرانسانی، گستاخانه و توهین‌آمیز، کاریکاتورهای موهن به پیامبر اکرم (ص) را منتشر کرد

*ضریب دادن به اهانت در غرب به رویّه تبدیل شده/رز ابراهیمی برای بازی در فیلم موهن رئیس داوران جشنواره فیلم شد
این روند که برای برخی کشورها ازجمله آمریکا، آلمان و فرانسه در طی این سال‌ها به رویّه تبدیل شده، علاوه بر تمام حوزه‌ها و بخش‌های سیاسی که با تمام قوا و ظرفیت‌ به میدان معاندت آمده‌اند، به شکلی منسجم و جدی به عرصه هنر و رسانه نیز وارد شده است که نمونه بارز آن را می‌توان در ضریب دادن به فیلم موهن «عنکبوت مقدس» در جشنواره کن دید و روندی که امروز در مورد همین فیلم با خبر انتخاب «رز ابراهیمی» به عنوان رئیس هیات داوران یک جشنواره سینمایی اروپایی بر تداوم این روند صحه گذاشت آنجا که یک نابازیگر کم کار و کم مایه، صرفا بخاطر یک اشتباه کاملا شخصی و اخلاقی از مهاجرت تا دریافت جوایز معتبر و ریاست داوری می‌رسد. قطعا تمام کارشناسان و منتقدانی که حتی با کشور و حاکمیت ما هم مشکل داشته باشند حتی اگر در دلشان هم شده، به این ضریب دادن‌ها و جایزه و پست و مقام‌های عاریتی بی جهت و بی منطق خنده‌شان می‌آید.

* شارلی ابدو، کارکتر دریده ژورنالیسم غربی
حالا اما این دشمنی در حوزه هنر و رسانه طی روزهای اخیر با اقدام موهن نشریه «شارلی ابدو» به اوج خود رسیده جایی که کارکرد رسانه و نشریه آنهم در فرانسه‌ای که مدعی ادبیات و فرهنگ و هنر است، جای هیچ گونه شکی نمی‌گذارد که اینجا یک نشریه به اصطلاح ادبی از کارکرد اصلی خود منفک شده و به اوراقی به غایت زرد و کثیف تبدیل شده تا هر بار همچون رسوایی بی‌آبرو و دریده، با وقاحت تمام و چشم بستن بر روی تمام جوانب کرامت‌های انسانی و اجتماعی و به دور از تمام آنچه که با عنوان هنر و زیبایی و ادبیات و لطافت وجود دارد، به کارکردی توهین‌آمیز و نفرت‌پراکن تبدیل شود. به زبان ساده‌تر نشریه شارلی ابدو به کارکتر دریده ژورنالیسم غربی تبدیل شده است. 

زمانی که همین نشریه به ساحت پیامبر اسلام توهین کرد، خبرنگاری از ماکرون پرسید چرا به توهینی که به اعتقادات میلیون‌ها مسلمان شده واکنشی نشان نمی‌دهید؟ که ماکرون آن را مصداق آزادی بیان عنوان کرد و بعد از آن خبرنگار پرسید که چرا در مورد هولوکاست اینچنین موضعی نمی‌گیرید و امثال رُژه گارودی را به خاطر مواضعش به جرایم و زندان محکوم می‌کنید که ماکرون برای این سوال پاسخی نداد.

ذکر این نکته هم حائز اهمیت است که این جریان وابسته به صهیونیسم است. به همین دلیل هم «شارلی ابدو» را قبل از اینکه فرانسوی بدانیم باید یک جریان صهیونیستی بشناسیم، چون صهیونیست‌ها هستند که این جریان را مدیریت می‌کنند. ازاینرو  پروژه ایران هراسی در دستور کار ممالک غربی و متحدین صهیونیست‌ها بوده و اقدامی در لوای آزادی بیان و تابعی از لابی‌گری سیاسی و اهداف ایدئولوژیک است.

*کدام منشور بشری، توهین را به مثابه آزادی بیان برمی‌شمارد؟
کدام فرهنگ و مسلک و آیین، کدام قانون و حقوق بین‌الملل و منشور بشری، توهین و بهره از پست‌ترین کارکردهای ژورنالیستی را به مثابه آزادی بیان برمی‌شمارد که اگر چنین است که این‌ها همه آلوده به همان سطح نازل وقاحت هستند و از ذات واقعی تعاریفشان به غایت به دور هستند.

دولت فرانسه با چه توجیهی از اینچنین نشریه‌ای که در قرن بیست و یکم، عصر رشنالیته و عقل‌گرایی و پیشرفت نظام‌های فکری اخلاقی و ارتقاء سطح کرامت اجتماعی انسان‌ها و تعامل مسالمت‌آمیز، از اینچنین اقدامی حمایت و حراست می‌کند؟ 

و سخن آخر اینکه این نشریه با پرداختن به موضوعات جنسی و ضد مذهبی در مسیری گام بر می‌دارد که به عنوان نشریه‌ای منفور هر روز بیشتر از همیشه نفرت پراکنی را در دستور کار خود قرار دهد. نقد و تمسخر کاتولیک فرانسه،  یهودیت در فرانسه، اسلام در فرانسه،  سیاست و حتی فرهنگ عامه فرانسه‌ و…موضوعاتی است که این نشریه فکاهی دنبال کرده است.

یادمان نرود که فرانسه در دوره‌ای نه چندان دور خون کشورهای آفریقایی ازجمله تونس، مراکش، الجزایر و بسیاری از کشورهای دیگر را مکیده‌ و حالا به اینجا رسیده‌ است تا در عصری که دیگر مجال و شرایط استعمارگری به شکل کلاسیک وجود ندارد، با تمام تلاشی که برای ریاکاری و پُز تمدنی و بشر دوستی انجام می‌دهد، بوی تعفن مجله شاری ابدویش دربیاید.

پایان پیام/