به گزارش تهران۲۴، خط ویژه، رصدی است روزانه از لابه‌لای روزنامه‌های داخلی و عملیات رسانه‌ای پایگاه‌های خبری رسانه‌های ضدانقلاب، در این رصد  برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانه‌های داخلی و ضدانقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.

*******

روزنامه اعتماد: تجمع برلین را مسخره نکنید

تجمع اخیر عناصر ضدانقلاب در برلین، رسوایی بزرگی برای این طیف رقم زد. در این تجمع که ادعا می‌شد بزرگ‌ترین گردهمایی ایرانیان خارج از کشور در طول تاریخ است، شمار زیادی از اتباع دیگر کشورها نیز حضور داشتند، از اتباع آفریقایی تا پناهندگان اوکراینی.

نکته بسیار مهم دیگر، تعدد پرچم‌های تجزیه‌طلبان در این تجمع است. مستندات حاکی از آن است که عناصر ضدانقلاب با بیش از ۱۶ پرچم متفاوت در این تجمع حضور داشتند؛ از گروهک تروریستی کومله و گروهک جنایتکار پژاک تا گروهک‌های تروریستی پان ترک و گروهک‌های جنایتکار تجزیه‌طلب بلوچ.

این طیف نشان داد که ایران را تکه‌تکه می‌خواهد و هدف اصلی‌اش تبدیل ایرانِ یکپارچه به «ایرانستان» است. همان آرزویی که دشمن پس از پیروزی انقلاب اسلامی هیچ‌گاه نتوانست آن را محقق کرده و بسیاری از دشمنان ملت ایران، این آرزو را با خود به گور بردند و سرانجام بقیه دشمنان نیز همین است.

و اما این رسوایی بزرگ، تقریباً در تمامی رسانه‌های به‌ظاهر اصلاح‌طلب سانسور شد. نه‌تنها سانسور که حتی برخی رسانه‌های به‌ظاهر اصلاح‌طلب، از آن دفاع کرده و منتقدان را نیز مورد شماتت قراردادند که چرا تجمع برلین- بخوانید سیرک برلین- را مسخره می‌کنید!

در همین رابطه روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «تظاهرات برلین مهم بود یا نبود؟» نوشت: «تجمع برلین و پیش از آن راهپیمایی تورنتو در فضای رسانه‌ای بازتاب بسیار زیادی داشت. جریان اپوزیسیون از آن نماد پیروزی بزرگ ساخت و تصاویر آن را در سطح گسترده منتشر کرد. بهانه تظاهرات، دفاع از حقوق زنان ایرانی، درگذشت مهسا امینی و حمایت از ناآرامی‌های اخیر در برخی شهرهای ایران بود. در طرف مقابل، رسانه‌های کشورمان و به‌خصوص حامیان دولت تلاش کردند این دو تجمع و به‌خصوص برلین را خفیف جلوه دهند.»

در ادامه این مطلب آمده است: «کوچک‌شماری و مسخره کردن تظاهرات کنندگان برلین و تورنتو بیشتر مصرف داخلی ـ آن هم برای بخش‌های خاص جامعه ـ دارد. باید بپذیریم ضربه‌ای که در یک ماه اخیر به‌صورت مشت‌های سنگینی به طرف ما حواله شد، در فرآیند سریع جبران نشد. یک بوکسور حرفه‌ای در چنین اوضاع و احوالی که ضربه‌پذیر است بدون فوت وقت به دنبال بازیابی مجدد قوه جسمی و بازسازی توان روحی خود برمی‌آید.»

درس‌نامه «آشوب خیابانی» در کانال تاجزاده

در آشوب‌های هفته‌های گذشته، دشمن به‌صورت ویژه و بسیار پررنگ‌تر از گذشته بر دو طیف دانشجویان و دانش آموزان متمرکزشده است. هدف اصلی این است که به‌واسطه ایجاد آشوب در دانشگاه‌ها و مدارس، هم روند آموزش مختل شده، هم به پروژه آشوب تنفس مصنوعی داده و برای آن زمان خریداری شود و هم ساختار حاکمیت در مواجهه با این دو طیف مورد فشار قرارگرفته و برهم زنندگان نظم در دانشگاه و مدارس در مصونیت قرار گیرند.

در این میان برخی رسانه‌ها در داخل، با بازی در پازل دشمن در پی تنفس مصنوعی به آشوب خیابانی هستند.

در همین رابطه کانال تلگرامی «فردای بهتر-مصطفی تاجزاده» در مطلبی با عنوان «حقانیت و مشروعیت اخلاقی نیرومند جنبش زن، زندگی، آزادی؛ مصاحبه ایران فردا با علیرضا رجایی» نوشت: «این اعتراضات بخشی مهم و تعیین‌کننده از زنجیره جنبش‌های اجتماعی ایران است که از سال ۸۸ یا درست‌تر بگوییم از سال ۷۶ با جنبش اصلاحی آغاز شد. بوروکراتیزه شدن جنبش اصلاحات و محدود ماندن به صندوق اضمحلال یافتهٔ انتخابات رفته‌رفته مسیر خیابان را به‌سوی جنبش‌های ایران گشود؛ گشایشی که اولین بار با جنبش دانشجویی در ۱۸ تیر ۷۸ بروز پیدا کرد و در سال ۸۸ و در جریان جنبش سبز اعتلا یافت.»

در ادامه این مطلب آمده است: «جامعه‌شناس آمریکاییِ ترک‌تبار و ستون نویس روزنامه نیویورک‌تایمز خانم”زینب توفیکچی” مطالعه مفصّلی در زمینه این‌گونه جنبش‌ها انجام داده است. او در کتاب خود با نام”توییتر و گاز اشک‌آور؛ قدرت و شکنندگی مقاومت شبکه‌ای” معتقد است جنبش‌های شبکه‌ایِ نوین بدون این‌که به سازمان و تشکیلات ویژه‌ای متّکی باشند به‌سرعت امکان گسترش دارند و اعتراض‌ها و راهپیمایی‌ها را در خیابان شکل می‌دهند. بااین‌حال، همین سرعت عمل، نقطهٔ ضعفشان هم هست زیرا از نهادها و کادرهایی که بتوانند حیات آینده جنبش را تضمین کنند، محروم هستند.»

این شبه رسانه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «تأثیرگذاری این جنبش‌ها در یک مدار و فرآیند تدریجی است که در نتیجهٔ آن ذهنیت افراد متحوّل می‌شود و ترس آن‌ها کاهش می‌یابد. درمجموع جنبش‌هایی ازاین‌دست تمایل دارند که در مقایسه با جنبش‌های گذشته، غیررسمی فعالیت کنند و رهبری سازماندهی‌شده نیز نداشته باشند.

این جنبش در ذیل جنبش جوانان تعریف می‌شود که محتوائاً گسست کاملی از همه ارزش‌هایی است که از دل انقلاب ۵۷ پدید آمد و خواهان نفی مطلق وضع موجود است…همچنین پایگاه دانشگاهی در این جنبش بسیار نیرومند است که بسیار زود گروه‌های دانش‌آموزی نیز به آن افزوده شدند.»

لازم به ذکر است که «علیرضا رجایی» یکی از فعالین به‌ظاهر ملی مذهبی است که در سال‌های گذشته به جرائم مختلفی به زندان محکوم شد. یادداشت‌های وی همواره با استقبال ویژه رسانه‌های معاند ازجمله بی‌بی‌سی فارسی و اینترنشنال سعودی مواجه می‌شود.

پایان پیام/